Overpeinzingen

21 april 2014 - Laag Zuthem, Nederland

Dit is het laatste verhaal van onze reis door Thailand en Combodia. Voor mij is dit reisverslag een dagboek om alles wat we meegemaakt hebben vast te leggen, daarom voor een buitenstaander niet altijd even interessant. Toch was het leuk om te ervaren dat we tijdens onze reis gevolgd werden. Iedereen bedankt voor de getoonde belangstelling. 

Ron heeft een eigen papieren versie bijgehouden met zijn ervaringen. Deze versie moet nog uitgewerkt worden. Misschien voor de geïnteresseerden ooit opvraagbaar, maar Ron zal met veel plezier zijn verhaal graag persoonlijk aan je vertellen. 

Overpeinzingen
Thailand, een bijzonder land. De hectiek in de grote steden, schreeuwerige kleuren, knetterende brommertjes en Tuc Tucs. Heel veel, veel auto's, veel mensen en overal eten. Veel heerlijke geuren en ook misselijkmakende geuren. Eten wat droogt onder de zon. Leven met uitlaatgassen, stof, lawaai, zon en te koude airco. De kunst is loslaten en te midden van dit alles een dutje doen of je rust pakken. En dat kunnen ze wel in Thailand. Zelfs de honden en katten kunnen het. Honden die uitgeteld op de weg liggen te slapen, een verkoopster die achter haar kraampje slaapt, kinderen achterop de brommer of gewoon langs de kant van de weg, geen bed, geen kussen, het maakt niet uit. Een poes op the Market, totaal relaxt terwijl er duizenden voeten langs haar schuifelen. Eerst dacht ik; ze is dood. Nee, het is Thaise poes. 
Het is afstand nemen en gaan slapen, de wereld om je heen gaat verder, gaat gewoon door en je doet even niet meer mee, je hoeft niets en je wilt niets, loslaten en vergeten wat je allemaal had kunnen en willen doen. 

Vakantie, reizen of werken.
Je kunt door een land trekken met een grote touringcar bus van luxe hotel naar luxe hotel met koele schone kamers en zachte bedden, van plaats naar dorp, van highlight naar highlight. Het is een manier van kennismaken met een land op afstand, het is het aanschouwen van een land met minimaal contact met de mensen die er wonen.
Het is als of er een film voor je ogen wordt afgedraaid. 

Je kunt ook een land doortrekken door gebruik te maken van de mogelijkheden die het land biedt. Je zou kunnen zeggen; je stapt deels in de film. Je probeert te proeven en te ervaren wat het land biedt. Je komt meer in contact met de mensen want je hebt ze nodig om te kunnen reizen, om een slaapplek te vinden en om te eten. Je probeert meer te zien dan alleen de highlights, Je probeert het leven in het land te zien en te voelen, je probeert een beetje in hun leven te stappen.

Je kunt ook gaan werken in het land, betaald of onbetaald, nog een stap verder in de film. Je kunt dan het land ervaren zoals zij dat ervaren: Je begrijpt dan waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Waarom een land is zoals hij is, maar je zult altijd een buitenstaander blijven. Want jij hebt andere mogelijkheden en keuzes en zij niet.

Aziatische sferen
De Aziatische sfeer voel en ervaar je als je Thailand en Cambodia binnenkomt. En toch een wereld van verschil tussen beide landen.  Het verschil tussen beide landen is minimaal 20 jaar wat betreft de ontwikkeling. Zoals mijn zus al schreef in een van haar reacties) 
Maar er zijn meer verschillen; 

Eten
de Thaise keuken is smaakvoller en uitgebreider dan de Cambodjaanse. In Thailand kun je meestal wel eten kopen bij een kraampje langs de weg. In Combodja heb ik totaal die behoefte niet gevoeld. De aanblik en de geur was al genoeg. En het ergste ze eten alles. In Cambodia gaat dit nog een stap verder dan in Thailand. Alles van bijvoorbeeld een kip of varken is eetbaar, allerlei soorten insecten, heerlijk gefrituurd en rat van de barbecue. 
Deze kraampjes geven je wel het typische Aziatisch gevoel.

Vervoer
Het Aziatische straatbeeld zijn Tuc Tuc, pick- up trucks en heel veel scooters. Alles wat kan rijden wordt volgeladen. Varkens achter op de scooter, aanhanger met koeien achter de scooter, met 5 mensen op een scooter of je scooter volladen en daarboven op schouder hoogte, als windvanger de bijrijder. Het is echt heel bijzonder om te zien hoeveel mensen er in de laadbak van een pick-up auto kunnen of in een minibus. En iedereen vindt het allemaal maar heel gewoon. Toch is dit Aziatisch beeld in Cambodia anders dan in Thailand. Het verschil is dure nieuwe vervoersmiddelen en oude goedkope vervoersmiddelen. De Tuc Tuc is in Thailand een soort driewieler. De oorspronkelijke versie met scooter zie je nu ook met motor maar er is ook een versie met auto. In Cambodia heeft de Tuc Tuc een soort aanhanger constructie aan de scooter. 

Veel scooters en weinig regels. Een helm is verplicht voor de bestuurder, hij mag te groot zijn, er mag een scheur inzitten, bandje onder je kin hoeft niet vast en hij hoeft ook niet op als je er maar een bij je hebt als bestuurder. Het zal me niet verbazen dat een pet ook goed is.
Geen knipperlicht gebruiken en binnenbocht nemen. Met z'n vijven op 1 scooter, geen probleem, een baby op de arm en met de andere sturen, alles kan vervoert worden op de scooter, meters hoog of meters lang. Zeer creatief wat betreft het vervoeren van spullen.           
In beide landen zijn de mensen erg vriendelijk. 

Wat ook opvalt als je zit op het strand in Thailand of in Combodja. De mensen in Combodia zijn nog slank en gespierd. In Thailand zie je inmiddels veel te dikke mensen op strand. Een teken dat het met veel mensen "goed" gaat.
Typisch Cambodia. 
Pyjama's: regelmatig zie je dames en kinderen in een pyjama lopen. Ziet er grappig uit.
Heel veel afval, overal en iedereen vindt het normaal en alles gooi je gewoon van je af. In Thailand zie dit ook maar inmiddels iets minder dan in Combodia.
Veel eetkarretjes langs de weg vaak een hele serie met hetzelfde product en veel ( gedroogde) vis. Ziet er meestal niet echt lekker uit. Het eten is hier sowieso niet zo bijzonder.

We hebben een aantal keren mensen ontmoet die hier blijven wonen en werken omdat in Combodia alles zo makkelijk gaat, er zijn weinig regels. 2 Nederlandse jongens die hier overal kunnen crossen met hun off the road motor. Ze zijn niet verzekerd. Ze werken, krijgen geld en trekken weer verder. Het enige papierwerk waar je mee te maken hebt is het aanvragen van je visum.

Een land wat nog zeer veel armoede kent en minimale voorzieningen heeft.

Een land met weinig infra structuur. 

Ijsblokken; geen koelkast maar koelboxen met ijsblokken en vissersboten met ijsblokken. 
Gedenkwaardige plaatsen uit de periode van de Khmer Rouge.