Beach live

29 maart
Battambang: overnachting in Lux hotel. 
Met de TucTuc door Battambang gecrost. De invloed van de Fransen vindt je duidelijk terug in de bouwstijl en niet te vergeten het; stokbrood. In Cambodja is daardoor iets meer variatie te vinden in broodsoorten. In Thailand eten alleen de toeristen sandwich of geroosterd wit brood, de bevolking eet 3x per dag rijst. In Battambang zijn niet echt veel bijzonderheden te zien, we hebben nog wel een woning bezocht, gebouwd in traditionele stijl. De woning was al 3 generatie in het bezit van de familie. Zag er mooi uit. 
Eind van de dag zijn we door de TucTuc naar een tempel gebracht, deze staat op een berg, we moesten wel zelf naar boven lopen vervolgens hebben we de de killing Cave bezocht. Dit was erg indrukwekkend. Zo'n tienduizend mensen zijn hier omgebracht tijdens de oorlog door de Kmer Rouge. De bovenkant van de grot was open ze werden hierin na beneden gegooid.
We zijn weer naar beneden gewandeld naar de Bat Cave. Het duurde even maar uiteindelijk kwamen er duizenden en duizenden vleermuizen uit de grot. De grot heeft 2 openingen 1 hoog tegen de berg en 1 onderaan de berg. 1 x in de 2 maand ruimen ze het vleermuizen poep op. Deze mest is erg vruchtbaar en ook erg duur. Het wordt gebruikt voor de landbouw. 
De reis naar Battambang was bijzonder maar nu de vraag hoe komen we hier weer weg. Volgens Lonely Planet, (laatste uitgave 2012) is er een trein vanuit Battambang naar Phnon Phen. Deze spoorlijn hebben we vandaag gezien en gezien de hoeveelheid gras duidelijk niet meer in gebruik. (Sinds 2002). Op de route kaart staat aangegeven dat er een vliegveld is, op internet vind ik ook het vliegveld maar als ik een ticket wil boeken wordt de AirPort niet herkend. Dus de informatie van de  TucTuc chauffeur klopte; geen AirPort. Blijft over de bus of een taxi. Taxi te duur dus we gaan met de bus, een hotel bus met WiFi, gratis water, toilet in de bus, airco en ruime opgemaakte ligbedden. Vertrek om 11.30 uur. Super dat lijkt ons wel wat en dat voor de prijs van 17 dollar naar Sihanoekville. 
De dekens, kussen en de ligbedden waren aanwezig maar wel erg krapjes en erg warm. De rest wat op het mooie plaatje werd genoemd hebben we niet gezien. Ron en ik lagen boven in de bus, lekker plakkend tegen elkaar. Aangezien er in Cambodia niet zoveel geasfalteerde wegen zijn schommelde de bus behoorlijk, soms had je zelf het gevoel nu gaan we om. Ondanks het "ligcomfort" en het "wiegen" van de bus viel het slapen tegen. Om ongeveer 05.00 uur waren we om in Phnon Phen. Hier moesten we overstappen en wachten op de volgende bus. Anderhalf half wachten bleek 3 uur wachten. Ach we hebben toch niets beters te doen. 

30 maart
Uiteindelijk vertrekken we om 08.00 uur vanuit Phnon Phen naar Sihanoekville, na verschillende stops voor het instappen van passagiers en om te eten of te plassen kwamen we om 14.00 uur aan. In totaal zijn we 14 uur onderweg geweest.

Buiten Sihanoekville zoeken we  een resort aan het strand: The Beach chalet. 
Het strand is adembenemend mooi wit en het zand knispert als witte sneeuw onder je voeten. Bijna het paradijs, alleen ontbreken de palmbomen. Dus we gaan verder op zoek naar het Paradijs wat zich ws voor ons bevindt in Laag Zuthem.

31 maart
Met ons drieën joggen over het witte strand. Daarna ter afkoeling een duik in het warme water. Een ontbijtje, een massage, eten, drinken en helemaal niks doen.  Nou helemaal niks! Lekker lezen in mijn boek absurde overvloed, hoe toepasselijk.
Tjonge, wat een vermoeiende dag maar wel erg relaxing. 

1 april
Willy en Lotte gaan met de scooter, helaas was er geen fiets te huur, Sihanoekville in. Ron laten we achter bij de massage dames, daar is hij in goede handen. Eind van de middag zitten we weer samen op het strand onder een parasol. In de zon is het te warm.