Kennismaking met Cambodja: Siem Reap en Battambang en weerzien met Lotte

24 maart
Rustig opstaan, lekker zwemmen, ontbijten en onze rugzak inpakken en met de boot taxi naar de pier. En even aandacht  van Ron voor mijn verjaardag; Happy birthday geschreven in het witte zand en ingelegd met koraal. 
De veerboot gaat om 14.30 naar Chumphon, 3 uur varen. In Chumphon wachten op de truck die ons  om 21.00 uur naar de nachtbus brengt. De nachtbus vertrekt om ongeveer 22.00 uur. Hopelijk kunnen we nog een beetje slapen. 
In ieder geval is  1 ding zeker, we zitten mijn verjaardag uit.

25 maart.
We komen om 06.00 uur aan in Bangkok, Ron regelt een taxi naar het vliegveld Don Mueang. Ons vliegtuig vertrekt om 10.20 uur naar Siem Reap. Aankomst 11.30 uur. Via trip advisor.com hebben we een overnachting geboekt. De eigenaar van Channa's Ankor Homestay is een Deense architect, die in 5 jaar het huis zelf gebouwd heeft. Inmiddels getrouwd en 3 kinderen. Het is een prachtig huis maar het ligt erg afgelegen. We worden verwelkomd met een glas koud water en watermeloen. We konden er helaas niets kopen om te drinken of te eten. Eten in Channa's Ankor Homestay is wel mogelijk maar dan moeten we het van te voren aangeven.  Gelukkig staan er wel 2 fietsen waar we gebruik van mogen maken. 
Ron gaat effe liggen en Willy pakt de fiets om eten en drinken te halen en de omgeving te verkennen. Lotte komt die nacht aan om 13.00 uur. Volgens Thomas zijn er maar weinig Tuc Tuc chauffeurs die zijn homestay weten te vinden. Het zou handig zijn als we weten waar Lotte aankomt dan kan hij iemand regelen. Lotte heeft geen idee welk busstation of busmaatschappij. We bedenken een alternatieve bestemming: de tempel langs de doorgaande weg en wij daar gaan staan om de weg naar onze overnachting te wijzen. Een leuke onderneming midden in de nacht, hopelijk geven de sterren nog een beetje licht. Als we savonds naar het centrum fietsen besluiten we een andere overnachting te regelen in het centrum voor Lotte en vanaf morgen voor ons.

26 maart
Eindelijk na weken een zachte matras, heerlijk als er geen beestjes in hadden gezeten. Gisteravond maar gauw het licht uit gedaan dan zagen we ze ook niet mee springen. De klamboe was ook geen overbodige luxe want het stikte van de muggen. 
We krijgen van onze gastheer Thomas Weber een heerlijk ontbijt, na al die weken weer kaas op het brood. 
We pakken onze spullen, bestellen een TucTuc en rijden naar Sun Sengky Guest House in het centrum van Siem Reap waar Lotte vannacht is aangekomen. Fijn om haar weer te zien.
We spreken af met de TucTuc chauffeur dat hij over een uur weer komt voor een  sightseeing door het zeer beroemde Angkor. 
We bezoeken: Banteay Kdel, Ta Prohm, Bayon en Angkor Wat.

27 maart 
De TucTuc van gister staat weer voor de deur. We gaan vandaag naar de vrouwen tempel Banteay Prei en Kbal Spean: thousands lingas en Ankor Wat. Een tocht van 55 kilometer in de TucTuc. Het is erg warm, zon of geen zon  het zweet druipt voortdurend van je lichaam. 

Banteay Prei betekent Citadel of the Woman, het moet gebouwd zijn door een vrouw. Er zijn in totaal 5 van deze tempels. 

Diep in de jungle, omhoog lopend naar een waterval komen we bij Kbal Spean. Ontdekt in 1969 en vanwege de oorlog pas in 1998 weer toegankelijk In de stenen van een rivierbed zijn hele mooie inscripties te vinden en inscripties van duizend lingas (rondjes) het symbool van de God Shiva. 

28 maart

Met onze inmiddels privé Tuc Tuc naar de floating Village, half uur rijen vanaf Siem Reap. De weg er naar toe was al een bijzondere ervaring. Regelmatig hield het asfalt op en reden we over een hobbelige zandweg met dikke keien, kuilen en veel stof. Voor ons niet prettig maar je zult maar aan deze weg wonen. Mensen leven hier vnl. buiten en veelal onder hun huis op palen, dat is dus dagelijks stof happen. En wat een armoede, een 'huis' van een paar planken met golfplaten, een riviertje met nog een beetje vies water, wat voor alles wordt gebruikt en langs de kant heel veel afval. In het regenseizoen zal het er ongetwijfeld wel wat schoner uit zien. Ook leeft er nog vis in deze rivier. 

Met de boot gaan we op weg naar de floating Village,(15 dollar p.p., duur kaartje, hopelijk wordt het op de juiste manier besteed )).vanwege "dryseizon" staat het water erg laag. Het water heeft een modder kleur, ziet er niet echt aangenaam uit en het ruikt overal ook niet zo fris. Langs de kant staan vissers in het water om met een net nog wat vissen binnen te halen en een jong meisje scharrelt langs de kant naar iets bruikbaars tussen het afval.
Op het meer Tonle Sap aangekomen varen we door Kompong Pluk langs huizen, werkplaatsen en een school etc. Allemaal drijvend op bamboe hout of lege olie tanken. Alles gebeurt op het water. We varen naar een souvenir winkeltje waar ze behalve de gebruikelijke shit ook opgezette krokodil, gedroogde krokodillen huid en portemonnees etc. van krokodillenhuid verkopen. Onze gids laat ons een bassin met CatVis (meerval?) zien, voor ons niet te eten maar de mensen uit Cambodja eten alles. Ook is er een bassin met krokodillen. Het ziet er allemaal erg triest uit. Dan varen we naar een winkeltje en men wil dat we voor 25 dollar een zak rijst kopen of een ander eetbaar product. Dit is voor de kinderen die naar de varende school gaan. Ze krijgen daar iets te eten. De dwang die erachter zit voelt heel onplezierig aan. We kopen niets dus we brengen ook geen bezoekje aan de school. We varen weer terug en stappen weer in onze eigen Tuc Tuc met chauffeur. Op de terug weg wandelen we nog door een heel klein authentiek (armoedige) dorpje en stoppen we even bij de velden met Lotus bloemen, prachtig. We nemen afscheid van onze chauffeur en onze Tuc Tuc en wachten op de bus die ons naar Batambang brengt. Vanwege het droge seizoen kan dit niet per boot, jammer. Het is  4 uur met de bus, dit vanwege de zeer slechte wegen. Wat betreft de natuur zijn we tot nu toe niet echt onder de indruk van Cambodja, een grote droge vlakte. In het regenseizoen zijn dit allemaal rijstvelden.
In Batambang vinden we een overnachting in Lux Guest House.